Deze blog is geschreven door Joost Straat
Onze nieuwe woning blijft ons maar verbazen. In eerdere blogs vertelde ik al over onze woning en hoe het ons gelukt is zónder basisverwarming heerlijk te kunnen leven. Een energiepositief leven was ons plan en dat is gelukt.
Tegelijkertijd hebben we ons ondertussen, tot onze eigen verbazing, ontpopt tot echte tuiniers. Ik weet nog hoe ik het vroeger vreselijk vond om in de tuin aan de slag te moeten. Toen ik mijn vrouw leerde kennen vroeg ik haar hoopvol of ze wél groene vingers had. Mogelijk dat ze mijn tekortkoming kon aanvullen, maar helaas moest ze mij daarin teleurstellen. Ook zij had geen groene vingers. Of toch….
Een tuin zonder groene vingers
Gezien ons gebrek aan groene vingers hadden we de tuinarchitect gevraagd om een onderhoudsvrije tuin. Nee, niet geasfalteerd of tegels, het zou wel groen worden. We houden wel van bloeiende bloemen, maar vooral niet te veel onderhoud en gedoe. Dat was de opdracht.
Al snel kwam hij met een ontwerp en enthousiast hebben we het plan gerealiseerd. Eerst het terras aan laten leggen, in september 2019 is het gras gelegd en een maand later hebben mijn vrouw en ik de planten en bomen gepoot. En toen maar wachten en hopen. Wat zou het voorjaar brengen? Zouden de planten en bomen aanslaan?
Biodiversiteit
Omdat we een duurzaam huis hadden laten bouwen, wilden we dit ook meenemen in de uitstraling van de woning, vandaar dat we hadden gekozen om een groendak (sedum) te nemen. Dit was dus meer een keuze vanuit uitstraling dan eentje omdat wij nou zo’n natuurliefhebbers waren.
Al snel nadat het groendak gelegd was, werden we echter regelmatig verrast door vogeltjes die op ons dak landden en daar snoepten van de insecten die op ons dak leefden. Later kwam ik voor mijn werk Louise Vet en Eva Drukker tegen, beiden verzot van groene daken. Niet om de uitstraling of de betere energiehuishouding, maar om de positieve bijdrage aan de biodiversiteit. Ze leerden mij kennis maken met voor mij de nieuwe inzichten van biodiversiteit. Hoe biodivers was eigenlijk onze nieuw geplatte tuin? Zou het positief bijdragen aan een meer diverse natuur in de omgeving?
We konden meer en meer genieten
Het voorjaar kondigde zich al vroeg aan. In het begin waren de plantjes nog ielig en moesten we dus regelmatig schoffelen om het onkruid te onderdrukken, een terugkerende flinke klus! Onze noeste arbeid werd echter beloond. De planten ontwikkelden goed. Vroeg in het voorjaar bloeide als eerste de magnolia met fantastisch witte bloemen. Kort erna kwamen de alium gigantus op en keken we iedere dag vol verwachting of de knoppen al open gebarsten waren. De andere planten ontwikkelden zich ook goed. Met als klap op de vuurpijl de vlinderstruiken. Hoe mooi is het om te zien dat er zoveel vlinders, bijen en andere vliegende beestjes van de planten mee genieten!
Niet alleen het kleine grut
Naast vlinders, libellen, bijen en andere grut kwamen er ook meer en meer vogels in de tuin. Een zwanenkoppel met jongen hebben het gazon naast ons huis als plek voor de overnachting uitgekozen. Diverse meerkoeten koppels hebben de wateren in de buurt onderling in verschillende territoria verdeeld en verdedigen meerdere keren per dag hun grenzen luidkeels. Ook lopen diverse kwikstaartjes ons gazon te onderzoeken naar klein grut. Af en toe komt er een roodborstje langs en…
En af en toe worden we verblijd met een vluchtig bezoek van een ijsvogeltje. Nou is een ijsvogel voor mij een speciaal verhaal. Mijn opa was toen hij nog leefde vervend vogelaar en hij heeft mij in mijn jongere jaren duidelijk ingeprent dat het heel bijzonder is om een ijsvogel te kunnen spotten. Laat staan als ie “gewoon” in je eigen tuin langs komt!! Hoe mooi zou hij dit hebben gevonden.
Door de tuin een extra beleving
De tuin heeft ons een nieuwe gave geleerd: we vinden het tot onze eigen verbazing leuk om de tuin in te gaan, te genieten, maar ook even hier en daar wat bij te werken. Het is geen moeten meer, maar lijkt plotseling een hobby te worden. Wie had dat gedacht!!
Hieronder een kort filmpje met een beeld van de tuin:
Joost Straat, Veenendaal, oktober 2020